Wednesday, December 5, 2007

Bu MİM Şule'nin gül hatrı içindir.

Şule beni mimlemiş. Biraz gecikti yanıtlarım ama bilsin ki vallahi daha yazmazdım, güzel hatırı kırılmasın diye yazdım ve yazabilmek için sadece onun bu satırları beklediği motive etti beni. Düşündüğü için teşekkür ederim.

Ben küçükken, çok hülyalı, romantik bir çocuktum. Kömürlükte, evin kuytu köşelerinde, sokakta bir noktada kendime yerler belirlerdim. Oranın bana ait olduğuna, beni orda kimsenin görmeyeceğine inanırdım. Herşeyle konuşurdum içimden, taşlarla, ağaçlarla, bulutlarla, hayvanlarla ve Tanrı'yla. Uzun dualar eder, -ki onların da iç dökmeler olduğunu şimdi anlıyorum- pazarlıklar yapardım Tanrı'yla. Karıncalara pamuktan ev yapardım, kedilere tapardım. Çocuk olmaktan çok memnundum büyümek benim için çocukluktan beri sadece ve hep yaşlanmak oldu bu yüzden. Hiç yalnız kalmadım çocukken yalnız olabilmeye çalışıyorudm sanırım. Ve bu hikaye hala devam ediyor.

Ben aslında fena da sayılmam hani bugünlerde. Merak edilecek birşeyim yok yani öyle. Bir zamanım bir zamanıma uymuyor gerçi ama zaten hep öyleydim. Belki birazcık artmıştır bu hal, o kadar. Bir böyle olup "Malo! Malo!" diye bağırıyorum bir Farinelli tadındayım. Ama keyfim yerinde, merak etmeyin yani beni e mi? Etmeyin ki, bir de sizin merak ettiğinizi düşünüp "yazamadım" diye vicdan azapları çekmeyeyim.

İlk kopya sınıfça çekilen bir kopyaya katılmak şeklinde olmuştu. Test dönemi vardı ortaokulda, yeni başlamıştı. Öğretmenler olaya uyum sağlamamışlardı henüz ve bizim sınıfın fırlamaları bizden bir saat önce teste giren sınıftan test sorularının cevaplarını almışlardı. Can havliyle nasıl ezberlediysem artık, o cevaplar hala aklımda maalesef: abaababcbd...

Cep telefonum bozuldu geçenlerde. Ekran masmavi oldu, bişey görünmüyor. Öyle üşengecim ki, tamir falanm ettirmedim. Belki bu haftasonu onunla da ilgilenirim.

En saçma huyum oğluma terlik ve yelek giydirme takıntım sanırım. Çocuk çıldırıyor, ben daha da çıldırıyorum. Bu biraz babamın "Kapayın kapıyı" demesine benziyor. Dilime pelesenk olmuş. (Ayş, Janjan'a giydir terlik, sen de giy, kırıcam kafanızı yaa)

Aşk başımın belasıdır.

En sevdiğim bloglar sayfanın sağ tarafında sıralanıyor zaten.

Ben bu satırları okuyup da iç dökmek isteyen varsa, onları işte mimledim.